| 
	 | 
  
  
     เรื่องยาวรบกวนเสียเวลาช่วนหน่อยนะค่ะ แต่สำคัญมากจริงๆนะค่ะ
 | 
    
  
      นศ.        ,   2012-06-21 08:41:24    | 
    
  
      มันเป็นปัญหาที่ยังไม่มีการแจ้งความนะค่ะ เปนเรื่องการลักทรัพย์ค่ะ  
 
ดิฉันตกอยู่ในฐานะจำเลยหรือผู้ต้องสงสัย มีผู้เสียหาย และมีพยาน  
 
จากเรื่องมีอยู่ว่าดิฉันเป็นนักศึกษาอาศัยในหอพักมาแล้วเป็นเวลาหนึ่งปี  ได้ทำการย้ายห้องซึ่งห้องหนึ่งจะมีนักศึกษาสองคน(เมื่อก่อนอยู่ชั้น2 ย้ายมา  ชั้น4 ) ห้องดิฉันที่เพิ่งย้าย รูมเมทเป็นรุ่นน้องที่กำลังจะย้ายเข้า  มา(ย้ายเข้าห้องในวันที่16มิ.ย) เหตุที่ทำให้ดิฉันตกเป็นผู้ต้องสงสัย  คือ เมื่อคืนวันที่12 มิ.ย เพื่อนอีกคนที่อยู่ชั้นสามได้กลับมาจากต่าง  จังหวัดและให้ชวนไปนอนด้วยดิฉันตอบตกลงไปและบอกไปว่าอาจจะดึกหน่อยเพราะคุย  โทรศัพท์ดึกเป็นนิสัยและทางฝ่ายนั้นได้บอกมาว่าเพื่อนร่วมห้องเก่าที่  ชั้น2ได้กลับมาแล้ว เวลาประมาณ ตี1เศษๆ ดิฉันเตรียมตัวลงไปนอนห้องชั้น3ที่  นัดไว้ แต่แวะมาหาเพื่อนชั้น2ที่เคยเป็นห้องเก่าดิฉันก่อน ดิฉันเคาะแล้ว  เข้าไปคุยแล้วก้ออกมา ในตอนออกมาเห็นห้องตรงข้าม(เยื้องๆ)ที่รุ้จักกันมัน  ผิดปกติคือมีกุญแจตู้ของทางหอพักที่จะมีกันในทุกๆห้องตกอยู่ใต้ประตูจึงหยิบ  แล้วเคาะประตู ขานเรียกชื่อ แต่ไม่มีการเปิดไฟ แต่ได้ยินเสียงที่  ระเบียง เลยลองบิดลูกบิด ประตูกลับไม่ได้ล็อค *((มีความคิดที่จะเป็นโจร  เพราะไม่นานเงินที่ห้องก้อเกิดมีการขโมยเช่นกันแต่เป้นแค่เหรียญร้อย  กว่าๆ)) มันเป็นการกระทำที่ผิดแต่ตอนนั้นมีความคิดเช่นนั้น จึงเปิดประตู  แล้วก้าวเท้าทั้งสองเข้าไปเพียงหนึ่งก้าวเป้นเวลาประมาณ5วินาทีเพราะแค่เปิด  ไปมองที่ห้องน้ำระเบียง จากนั้นก็ออกมาพร้อมกับปิดประตู ในตอนนั้นมี รุ่น  พี่คนหนึ่งเดินมาซึ่งรู้จักกับทางเจ้าของห้องนั้นเช่นกันจึงถามและเราได้คุย  กันไม่กี่ประโยค ดิฉันถามเขาไปว่าเราควรทำไงดีห้อง....ไม่ได้ล็อกแล้วก้อมี  กุญแจตู้ตกอยุ่ด้วย เขากำลังคุยโทรศัพท์เลยก็พูดประมาณว่าก้ตั้งไว้ ดิฉัน  เลยปิดประตูกลับแต่ไม่ได้ล็อคและวางกุญแจไว้บนหน้าต่าง จากนั้นสามนาทีต่อมา  ได้ขณะที่ดิฉันยืนอยู่หน้าห้องเพื่อนชั้น3แล้วไฟเกิดดับกระทันหัน(ไฟตก)เปน  เวลาพอดีกับที่เพื่อนชั้น3ของเราเปิดประตูพอดี เข้ามาเราก้อคุยกันเป็นปกติ  ดิฉันได้เล่าเรื่องเหตุการณ์เจอกุญแจที่ผ่านมาให้ฟังด้วย จนรุ่งเช้าดิฉัน  จึงเดินไปดูเพื่อจะแจ้งให้เจ้าหน้าที่หอพักทราบ ปรากฏว่ากุญแจที่ตั้งไว้หาย  และห้องล็อก ดิฉันจึงรีบลงไปเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้ฟัง หลังจากนั้นเจ้า  หน้าที่หอพักจึงบอกว่าเขาเป็นคนเก็บและล็อกห้องเอง ทุกอย่างผ่านไปจนกระทั้ง   เพื่อนร่วมห้องที่เป็นรุ่นน้องย้ายเข้ามาพักกับดิฉันในเช้าวันที่16 (คืนวัน  ที่15ดิฉันนอนห้องเพื่อนที่ชั้น3) เช้าวันนั้นดิฉันเข้ามาและเห็นเตียงและ  ของใช้ของดิฉันถูกเก็บเข้าที่เรียบร้อย รุ่นน้องที่เข้ามาเป็นคนเก็บของใช้  และเตียงเสื้อผ้าให้ จากนั้นตั้งแต่คืนวันที่16-17ที่รุ่นน้องอยู่ ดิฉันก็  ลงไปนอนห้องเพื่อนชั้น3เป็นปกติ แต่เมื่อคืนวันเสาร์ที่16ดิฉันลงไปนอนตาม  ปกติแต่ลืมกุญแจห้องไว้บนโต๊ะถึงเวลาเช้าของวันที่17 ซึ่งรุ่นน้องต้อง  ปฐมนิเทศไม่อยู่ห้องดิฉันได้ขึ้นไปเคาะห้องและลงไปขอยืมกุญแจสำรองข้างล่าง  หอ แต่เจ้าหน้าที่หอไม่อยู่ ดิฉันจึงอยู่ในห้องเพื่อนชั้น3ตลอดทั้งวัน ใน  เวลาเย็นได้ขอกุญแจจากเจ้าหน้าที่หอ เจ้าหน้าที่หอจึงบอกว่า รูมเมทที่พัก  ห้องเดียวกันได้กลับมาแล้ว กำลังทำธุระกำเจ้าหน้าที่หอ ดิฉันจึงไปนั่งรอ  หน้าห้องดิฉันเพื่อรอกุญแจที่มีของรุ่นน้องก่อนจะเข้าห้องเขาได้พูดกับเรา  ว่า "ลืมกุญแจหลอเก็บไว้ให้บนคอมพิวเตอร์อ่ะ" ดิฉันและรุ่นน้องเดินเข้าห้อง  พร้อมกันและรุ่นน้องก้อถามหากุญแจดิฉันว่าเจอไหม ดิฉันและรุ่นน้องได้เห็น  กุญแจพร้อมกันดิฉันเลยพูดและหยิบว่า "นี่ไง" เป็นเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็น  ว่ากุญแจดิฉันลืมไว้ในห้องและรุ่นน้องเป็นคนเก็บไว้จริง และดิฉันก้อเปลี่ยน  เสื้อผ้าหยิบกระเป๋าเงินและรื้อหาเงินใบร้อยอีกหนึ่งใบ ซึ่งตั้งไว้ใน  ลิ้นชัก รุ่นน้องจึงถามว่าอะไรหายหลอ แต่ดิฉันตอบไปว่าของเล็กน้อยๆอ่ะเพราะ  ไม่มีเจตนาจะโกหกเพียงว่าถ้าดิฉันบอกเงินหายมันจะดูเหมือนดิฉันว่ารุ่งน้อง  เขาเอาไปเพราะเขาอยู่ในห้องเรา ดิฉันจึงบอกไปแค่นั้นแล้วออกจากห้องไปทาน  ข้าวและไปตามนัดเพื่อนไว้ เมื่อกลับถึงหอพักดิฉันก็เข้าห้องเพื่อนใน  ชั้น3ตามเดิมและคืนนั้นก็ได้นอนอยู่ที่นั่น จนวันรุ่งขึ้นวันจันร์ที่18  ดิฉันต้องขึ้นห้องที่ชั้น4ห้องดิฉันมาเอาชุดนักศึกษา หน้าห้องมีป้ายแปะ  ประกาศข้อความด่าถึงได้ใจความว่า "ไอขี้ขโมยมาขโมยตังคนอืนไปหมดเลย"ดินฉัน  จึงเปิดประตูเข้าไปรุ่นน้องกำหลังหลับ ดิฉันขึงถามไปว่าตังหายหลอ มีเงิน  หรือป่าวตอนนี้ แต่เขาก็แค่ตอบอื่ม มี เพราะคนกำลังนอน ดิฉันก็ไปเรียนตาม  ปกติ จนเย็นวันนั้นดิฉันนขึ้นห้องดิฉันที่ชั้น4ปรากฏว่ารุ่นน้องย้ายของออก  ไป ดิฉันเลยเดินลงไปสอบถามเจ้าหน้าที่หอ ได้ความว่าเขาย้ายห้องไปอยู่กับ  เพื่อน และบอกดิฉันว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ซึ่งในคืนนั้นดิฉันได้ลงมาคุย จึง  ทราบเรื่องว่าห้องที่ดิฉันเคยเปิดประตูเข้าไป มันเกิดของหาย ดิฉันตกใจเล็ก  น้อย ไม่กล้าปฎิเสธเพราะเราเข้าไปจริง เขาก็สอบสวนว่ามีคนเห็นดิฉันออกจาก  ห้องนั้นซึ่งก็เป็นรุ่นพี่ที่คืนนั้นได้เจอและคุยกัน เขาบอกว่าเขาก็ไม่รุ้  ว่าดิฉันทำอะไรบ้างก่อนที่เขาจะเห็นเราหรือหลังจากที่เขาไปแล้วเพราะเขา  สงสัยในตัวดิฉันและคิดจะมองดูแต่เกิดเหตุไฟดับไฟตกเขาเลยกลับห้องไป และ  ดิฉันได้แย้งไว้แล้วว่าก่อนที่จะเห็นดิฉันคือดิฉันอยู่ในห้องตรงข้ามและหลัง   จากที่เห็นดิฉันเพียงไม่กี่นาทีดิฉันก็ได้อยุ่หน้าห้องเพื่อนชั้น3เรียบร้อย  แล้ว .................................................  
แต่ประเด็นสำคัญมีอยู่ว่าทางเจ้าหน้าที่บอกว่าได้สอบปากคำรุ่นน้องซึ่ง  เป็นเพื่อนร่วมห้องในตอนเช้าที่ผ่านมา และรุ่นน้องได้ยืนยันอย่างชัดเจนบอก  ไปว่าเห็นกระเป๋าใบหนึ่งอยู่ในลิ้นชักเรา ซึ่งรุ่นน้องคนนั้นได้บอกสีและวาด  ลักษณะถูกต้อง แต่ในเช้าวันนั้นรุ่นน้องเปิดไปดูแล้วบอกว่ามันหายไป  แล้ว ดิฉันจึงคิดย้อนดูว่ามีกระเป๋าสีแดงด้วยหลอ ซึ่งในตอนนั้นรู้เพียงแค่  กระเป๋าหายใบสีแดง ในขณะนั้นรุ่นน้องได้เข้ามาในห้องเจ้าหน้าที่หอพอ  ดี ดิฉันจึงถามว่าเห็นตรงไหนเมื่อไหร่ และลองขอให้รุ่นน้องวาดรูปประเป๋าให้  ดูอีกครั้ง เมื่อวาดเขาก็อธิบายว่ามันเป้นกระเป๋าซิบด้านบน ดิฉันขึงบอกทุก  คนว่ามีกระเป๋ารุปแบบนี้ใบหนึ่งมีซิบด้านบนเหมือนกันจึงเอามาให้ดูเมื่อเอา   มาให้ดูปรากฏมันเหมือนกับรูปแต่รุ่นน้องคนนั้นบอกว่าเมื่อกี้วาดผิด และหยิบ  รูปที่เคยวาดตอนเช้าให้เจ้าหน้าที่หอดูออกมา รุปทั้งสองนั้นแตกต่างกัน  มาก และเป็นรูปที่ไม่มีลายละเอียดใดๆแค่เป็นรูปทรงออกกลมๆเป็นซิบสีแดง และ  ถามรายละเอียดว่าเห็นในวันไหนตอนไหน เขาบอกมาว่าเห็นในวันแรกที่เข้ามาแล้ว  จัดของของดิฉัน(ซึ่งคือวันที่16)ในความคิดคือมันเป็นไปไม่ได้ดิฉันไม่เคยมี  แล้วน้องคนนั้นเขาพูดถูดวาดรูปทรงถูกได้อย่างไร ดิฉันจึงพยายามขอให้ได้ตัว  เองพิสูจน์ความจริง แต่ในขณะนั้นด้วยเหตุการณ์ที่ดิฉันเคยเปิดประตูเข้าไป  บวกกับรุ่นน้องสามารถบอกหลักฐานได้ตรงตามที่ผู้เสียหายบอก ดิฉันจึงขอให้ทุก   คนขึ้นไปบนห้องเพื่อค้นหา แต่พวกเขาบอกว่าวันนี้ไปดูแต่ไม่พบแล้ว และบอกให้   ดิฉันอย่าคิดมาก แต่ในตอนนั้นทุกคนมีความคิดเห็นดิฉันเป็นคนกระทำผิดแล้วและ  ในตอนนั้นรุ่นน้องได้พูดถึงเงินของตนที่หายไปในวันที่17 ดิฉันเลยถามว่า  สงสัยดิฉันหรือ ดิฉันเลยเล่าให้เขาฟังอีกรอบว่าวันนั้นดิฉันไม่ได้เข้าห้อง  เพราะกุญแจมันอยู่ในห้องโดยที่ตัวรุ่นน้องเองก็เป็นคนหยิบมาวางไว้ให้และใน  ขณะที่เข้าไปในห้องก็ได้เห็นกุญแจพร้อมกัน มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ดิฉันจะ  สามารถเข้าห้องได้*ข้อนี้มันเป็นความจริงที่ชัดเจน เพราะมันเป็นเหตุบังเอิญ  มากที่ทุกคนจะเข้าใจว่าดิฉันเป็นคนกระทำผิด แต่ดิฉันได้เถียงเรื่องกระเป๋า   อย่างชัดเจนเพราะดิฉันรู้ตัวดีว่ามันไม่มีแน่นอน จึงขอว่าจะพยายามหากระเป๋า  ที่มีลักษณะแบบนั้นแล้วให้รุ่นน้องมาดูว่าใช่หรือไม่ ดิฉันขึ้นมาบนห้องและ  ได้หากระเป๋าออกมาซึ่งมีรุ่นพี่สองคน(หนึ่งในนั้นคือคนที่เห็นเหตุการณ์ที่   ดิฉันเข้าห้องของผู้เสียหาย) ดิฉันจึงเล่าทุกอย่างให้ฟัง พร้อมทั้ง รื้อของ  ทุกอย่างออกมาต่อหน้ารุ่นพี่ทั้งสองกระเป๋าทุกใบทุกตู้ ตอนนั้นดิฉันมั่นใจ  ว่า รุ่นน้องคนนั้นไม่ได้พูดความจริง เพื่อนที่อยู่ชั้น3ได้รุ้เรื่องและ  ขึ้นมาในห้องดิฉัน ตอนนั้นเราอยู่กันทั้งหมด4คน คือดิฉัน เพื่อนชั้น3 และ  รุ่นพี่ที่เห็นเหตุการณ์ และเพื่อนของรุ่นพี่อีกคน เราคุยกันและตัดสินใจกัน   ว่าจะตามรุ่นน้องคนนั้นมาชี้ว่าเป็นกระเป๋าใบไหนที่เห็นเพราะไม่มีกระเป๋าใบ  ไหนมีสีแดงอย่างที่ว่าเลยจึงไปเรียกรุ่นน้องมาสองถามและมีการใช้อารมณ์เกิด   ขึ้นจากดิฉันเองที่โกรธมากที่เขามาใส่ร้ายเรา แต่ในตอนนั้นเขาก็ได้ตอบคำถาม  ที่ดิฉันถามไป โดยบางคำตอบก็ตอบไม่ตรงกับที่เคยบอกกับเจ้าหน้าที่ที่เคย  บอกว่าเคยเห็นหนเดียวแค่ลิ้นชักมันแง้มไว้ แต่ขณะที่คุยกันในห้องนั้นเขาได้  บอกมาว่าเห็นสองหนในวันเดียวกันและได้ยอมรับว่าได้เปิดลิ้นชักของดิฉัน  จริงๆ ดดยในขณะนั้นมีรุ่นพี่ทั้งสองและเพื่อนอีกหนึ่งคนเป็นพยานได้ยินใน  สิ่งที่พูดแต่ก็มีปากเสียงกันจนต้องเลิกคุยกันไป ทุกคนกลับห้องเหลือดิฉัน  ที่กำลังเดินตามเพื่อนที่อยู่ชั้น3ลงไปนอน แต่ต้องเดินผ่านห้องที่รุ่นน้อง  คนนั้นย้ายไปอยู่และได้ยินบทสนทนาของรุ่นน้องคนนนั้นกับเพื่อนของเขา โดยมี  เนื้อหาที่ไม่ตรงกันกับที่พูดเมื่อซักครู่ในห้องดิฉัน ดิฉันยืนฟังจนเขาเปิด  ประตูออกมา ตอนนั้นดิฉันใจเย็นมากแล้วและได้พูดไปว่าเขาพูดไม่ตรงกับที่พูด  เมื่อกี้ และได้ขอเข้าไปในห้องเขาเพื่อพูดจากันด้วยดีอีกครั้งในห้องนั้นมี  ดิฉัน รุ่นน้องและเพื่อนของรุ่นน้อง ก่อนอื่นดิฉันได้กล่าวขอโทษที่ใช้  อารมณ์รุนแรงและพูดจาไม่ดีเรียบร้อยและคุยกันโดยด้วยดีและได้จับประเด็น  สำคัญมาว่า ในตอนเช้าของวันที่18เจ้าหน้าที่หอมาถามโดยมีคำถามประมาณว่า เคย  เห็นกระเป๋าสีแดงๆบ้างไหม เขาเล่าว่าตอนนั้นเค้าเพิ่งตืนสลึมสลือเลยบอกว่า  เห็นๆแต่ไม่ใช่สีแดงเปนสีเลือดหมูแต่พอจะหยิบก็ไม่เห็นแล้ว(เคยเห็นในวัน  ที่16)แต่ในขณะที่คุยกับเจ้าหน้าที่รุ่นน้องได้ยินยันว่าเห็นกระเป๋าสีแดง  เลย เราเลยขอโทษและยกมือไหว้อีกครั้งว่าถ้ามีความคิดที่ไม่แน่ก็ลองนึกดูดีๆ  หน่อยแล้วกัน อะไรประมาณนั้น แล้วดิฉันก้ออกไป ดิฉันพยายามหาหลักฐานว่า  ดิฉันไม่ใช่คนเอาไปเพราะมีผู้เสียหายอีกประมาณห้ารายได้เข้ามาแจ้งของหาย  เช่นกันในเวลาไล่เลี่ยกัน  
ประเด็น 1 คือถ้าดิฉันเป็นขโมยที่ขโมยของในหอแล้วเงินที่หายไปของรุ่นน้องเป็นใครที่เอาไปเพราะไม่ใช่ดิฉัน  
ประเด็นที่ 2 ในวันที่ดิฉันเข้าห้องผู้เสียหายคือวันที่12 แต่ในตอนนั้น  ดิฉันมีเงินในบัญชีที่ผู้ปกครองโอนมาให้เป็นเงิน8000บาทและไม่ติดตรงกับ  เสาร์อาทิตย์ที่จะถอนเงินหรือเอาออกมาใช้ไม่ได้เพราะดิฉันมีเงินอยู่ และ  ดิฉันมีเงินทุนการศึกษสองหมืนบาททีเพิ่งได้และตังเก็บสะสมที่ได้ฝากไว้ที่  แฟนเป็นเงิน19000 บาทเพราะดิฉันเคยบอกกับหลายๆคนว่าจะเก็บตังเพื่อไปทำศัล  กรรม  
ประเด็นที่ 3 ถ้าดิฉันเป็นโจรจริงๆคงไม่โทรหาตำรวจสอบถามและบอกให้ทางเจ้าหน้าที่แจ้งมาตรวจสอบ  
ประเด็นที่ 4 ถ้าวันนั้นดิฉันหยิบกระเป๋าเงินไป แล้วดิฉันจะเก็บกระเป๋า  เงินไว้ตั้ง4วันทำไม(วันที่12เข้าห้องผู้เสียหาย-วันที่16ที่รุ่นน้องบอกว่า  เห็นกระเป๋า) เพราะตามปกติต้องรีบเอาไปทิ้งหรือทำลายอะไรก็ตาม  
ประเด็นที่ 5 ถ้าดิฉันเป็นโจรจริงๆดิฉันมีโอกาสขโมยได้เยอะมาก เพราะ  ดิฉันได้เจอเหตุการณ์ห้องที่ประตูเปิดเองบ่อยๆและดิฉันก็เคยทำเช่นเดียวกับ  ลักษณะของห้องผู้เสียหายคือเดินเข้าไปก้าวนึงมองว่ามีใครอยู่แล้วก้อปิด และ   ในเกือบทุกๆครั้งดิฉันก็จะเห็นมันเปิดซึ่งดิฉันก้อปิดลง และเป็นปกติที่จะมี  คนลืมเสียบกุญแจไว้ ดิฉันก็เคาะเเรียกเจ้าของห้องมาเอากุญแจ(เหตุการณ์นี้  เกิดในวันที่18ก่อนเกิดเรื่องราว)และในตอนเช้าของวันที่19ก้อเจอเช่นนี้แต่  ไม่มีใครมาเปิดจึงมาแจ้งเจ้าหน้าที่ให้ไปเอากุญแจ ถ้าดิฉันเป็นโจรจริงดิฉัน  คงหยิบกุญแจออกแล้วขโมยเรียบร้อยและมีเหตุการณ์ที่เจอกระเป๋าที่ห้องโถง  ดิฉันจึงหยิบไปให้ทางเจ้าหน้าที่ แต่คือยิ่งดิฉันอธิบายเขาก็จะหาว่าแก้ตัว  เพราะเขาปักใจเชื่อว่า รุ่นน้องคนนั้นได้บอกลักษณะถูกแป๊ะๆโดยที่ยังไม่ได้  บอกอะไร แต่ทางเจ้าหน้าที่คงลืมไปว่าประโยคคำถามที่ถามรุ่นน้องครั้งแรกได้  ระบุสีไว้แล้วว่าเป็นสีแดงและอีกอย่างภาพวาดลักษณะกระเป๋าก็ไม่ชัดเจนไม่มี  ลายละเอียด แต่ตอนนี้คือไม่มีใครแจ้งความ ตัวดิฉันเอง อายุ18 รอที่จะให้  เรื่องกระจ่างพิสูจน์ความจริงว่าดิฉันบริสุทธิ์แล้วจะแจ้งหมิ่นประมาทกับ  รุ่นน้องคนที่เป็นพยานได้หรือไม่  
 
 
 
ขอบคุณนะค่ะสำหรับคำแนะนำเรื่องราวมันยาวมาก ขอบคุณที่อ่านและตอบปัญหาของดิฉันนะค่ะ  
  |